Jako, że zioła w ostatnich czasach stają się coraz bardziej popularne w kuchni, bardzo często rodzą się pytania które z nich nadają się do jakich potraw. Bardzo często bowiem stając przed sklepową półką, gdzie mamy do wyboru kilkanaście przeróżnych ziół, nie wiemy które kupić i najczęściej kupujemy intuicyjnie te które znamy. Dlatego, w tym artykule postaram się opisać, które zioła są niezbędne w kuchni oraz ich możliwe zastosowanie.
Zioła niezbędne w kuchni to między innymi:
- Oregano
- Rozmaryn
- Tymianek
- Bazylia
- Kolendra
- Pietruszka
- Koperek
- Cząber
- Mięta
- Liść laurowy
Poniżej opiszę dokładniej każde z nich oraz podam przykłady ich możliwego zastosowania.
Czym są zioła?
Zioła w kuchni są jednym z najistotniejszych składników, które pomagają naszym potrawom nabrać koloru oraz doszlifować smak. W sztuce kulinarnej słowo „zioło” odnosi się do każdej zielonej lub liściastej części rośliny używanej do przyprawiania i aromatyzowania receptury, ale nie jest wykorzystywany jako główny składnik. Co to właściwie znaczy?
Oto przykład:
Szpinak jest zieloną częścią rośliny, ale szpinak jest warzywem, a nie ziołem, ponieważ szpinak jest przygotowywany jako samo jedzenie, a nie tylko do dodawania aromatu do innego jedzenia. Podobnie, liść sałaty jest zieloną częścią rośliny, ale kiedy robisz sałatkę , sałata jest głównym składnikiem, więc sałata nie jest również ziołem.
Zioła to zielone lub liściaste części rośliny o właściwościach zapachowych lub aromatycznych. Mogą być używane do aromatyzowania żywności, w artykułach drogeryjnych (jak np. mydło zapachowe), a nawet w niektórych lekach naturalnych. Zioła to m.in. bazylia, pietruszka, rozmaryn, tymianek i koper.
Najpopularniejsze zioła
Poniżej przedstawię listę najpopularniejszych ziół oraz ich możliwe wykorzystanie w kuchni.
1. Koperek
Koper to rodzaj rośliny zielnej należącej do rodziny selera, ma świeży, charakterystyczny aromat, który jest szczególnie ceniony w całej Europie i basenie Morza Śródziemnego. Jego smak świetnie pasuje np naszych polskich ziemniaków, ale także do sałatek oraz sosów. Wypróbuj koperek dodając go np. w omletach, do ziemniaków, pieczonego chleba lub sałatek.
Świeże liście często się także dodaje się do zup, sosów sałatkowych, jogurtów i potraw z ryb i kurczaków. Kwiaty i liście są wykorzystywane do produkcji marynat. Nasiona są używane jako środek aromatyzujący octu i jako składnik niektórych rodzajów chleba i potraw z ryb.

Ciekawostki o koprze:
- Koper był używany w starożytności jako waluta.
- Koper jest bogatym źródłem błonnika pokarmowego, witaminy C, B9 i B2 oraz minerałów, takich jak mangan, żelazo i wapń.
- Wszystkie części rośliny są jadalne, ale w kuchni zwykle wykorzystuje się liście, kwiaty i oraz nasiona.
- Koper może być również spożywany w postaci herbaty ziołowej.
- Z nasion kopru ekstrahowany jest olej, który znajduje zastosowanie w przemyśle kosmetycznym, w szczególności przy produkcji mydeł.
- Koper można stosować w leczeniu problemów trawiennych, braku apetytu a nawet żółtaczki. Zmniejsza wzdęcia i może być stosowany jako lekarstwo na czkawkę. Koper stymuluje laktację u kobiet karmiących piersią i łagodzi kolkę u niemowląt. Może być również używany do uspokajania dzieci, pomaga im w zasypianiu podczas ząbkowania.
2. Mięta
Pochodzi z rejonu morza śródziemnomorskiego. Istnieją setki odmian mięty, które obecnie rosną na całym świecie. Mięta jest szeroko stosowana w kuchni greckiej, bliskowschodniej, północnoafrykańskiej, indyjskiej i tajskiej, gdzie jej włączenie do pikantnych potraw pomaga zrównoważyć pikantny smak. Właściwości chłodzące mięty są również doceniane w gorącym klimacie, zarówno w potrawach, jak i herbacie.

W Europie i Ameryce mięta jest częściej stosowana w słodkich potrawach oraz jako dodatek do cukierków i pasty do zębów oraz innych odświeżaczy oddechu. Mięta jest również ceniona medycznie ze względu na właściwości łagodzące żołądek i przeciwzakaźne.
Ciekawostki o mięcie:
- Nazwa „minthe” pochodzi z mitologii greckiej. Zgodnie z legendą, żona Hadesa, Persefona, przekształciła nimfę Minthe w roślinę zielną po tym, jak odkryła, że Hades jest w niej zakochany. Ponieważ Hades nie mógł odwrócić zaklęcia, dodał piękny zapach do nowo utworzonej rośliny. W ten sposób dzięki Hadesowi mięta rozsiewa wspaniały zapach 🙂
- Liście zawierają związki zwane pulegonem i mentolem, które są odpowiedzialne za charakterystyczny aromat rośliny i działanie chłodzące, które wytwarza mięta.
- Mięta jest bogatym źródłem witamin A, C i B2. Zawiera także cenne minerały, takie jak wapń, miedź i magnez.
- Liście mięty są nieodłącznym składnikiem popularnego koktajlu mojito. Liście wykorzystywane są również do produkcji różnych likierów.
- Mięta jest stosowana w tradycyjnej medycynie głównie do leczenia bólu żołądka i klatki piersiowej. Może również łagodzić trudności z oddychaniem i oparzenia skóry, ponieważ powoduje efekt chłodzenia. Efekt terapeutyczny jest często osiągany po spożyciu herbaty miętowej.
3. Rozmaryn
Rozmaryn ma wygląd zbliżony do liścia sosnowego i ma orzeźwiający, ziołowy aromat. Rozmaryn ma długą historię zarówno w zastosowaniu leczniczym, jak i kulinarnym. Uważano ją za szczególnie korzystną dla poprawy pamięci. Chociaż pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, uprawa rozmarynu rozprzestrzeniła się na całą Europę i Amerykę, gdzie dobrze się przyjęła. Zioła dobrze komponują się z pieczonymi warzywami, mięsem i drobiem, grillowaną rybą i serem. Jest także wykorzystywana w niektórych regionach jako dodatek przy pieczeniu chleba.

Ciekawostki o rozmarynie:
- Nazwa „rozmaryn” pochodzi od łacińskich słów „ros” i „marinus”, co oznacza „rosę morza”. Odnosi się do rejonu przybrzeżnego, który jest zajęty przez tę roślinę.
- Przyciąga on także pszczoły i ułatwia zapylanie innych roślin w ogrodzie.
- Rozmaryn jest bogaty w olejek eteryczny o intensywnym aromacie. Z tego powodu rozmaryn jest często używany w aromaterapii i przy przygotowywaniu różnych płynów w przemyśle kosmetycznym.
4. Bazylia
Piękna, pachnąca bazylia jest ceniona w kuchniach na całym świecie. Jest ona używana szczególnie w całym basenie Morza Śródziemnego oraz w kuchni tajskiej i wietnamskiej. Jest kluczowym składnikiem włoskiego pesto, gęstego sosu z bazylii, czosnku, orzeszków piniowych i oliwy z oliwek. Podobnie bazylia jest podstawowym składnikiem francuskiego Pistou. Bazylia jest doskonałym dodatkiem do zup, sałatek i sosów pomidorowych. Jest również doskonałym dodatkiem do potraw z ryb, kurczaków i serów.

Poniżej przedstawiam kilka ciekawostek o bazylii:
- Kwiat i liście są jadalne, ale liście są najczęściej używane. Liście są bogate w olejki eteryczne, które odpowiadają za specyficzny smak i zapach rośliny. Gdy na roślinie pojawiają się kwiaty, łodyga staje się szorstka, a produkcja olejków eterycznych ustaje. Z tego powodu ludzie często usuwają pąki kwiatowe, aby przedłużyć żywotność i świeżość liści.
- Oprócz aromatu bazylia ma wysoką wartość odżywczą. Bazylia jest bogatym źródłem witamin A, B6, C i K oraz minerałów, takich jak żelazo, mangan i magnez.
- Bazylia może być stosowana świeża lub w postaci suchej. Jest to szczególnie ważna część kuchni włoskiej. Większość ludzi używa bazylii do potraw z pomidorów, pesto, zup, sałatek i potraw z mięsa kurczaka.
- Bazylia jest stosowana w medycynie ludowej (zwykle w postaci herbaty) do leczenia zaparć, wzdęć, skurczów żołądka, lęku i depresji.
- Bazylia zawiera substancje chemiczne, które odstraszają owady. Niektóre eksperymenty wykazały, że bazylia jest toksyczna dla komarów.
- Bazylia jest używana do przygotowywania wody święconej w kościołach prawosławnych w Bułgarii, Rumunii, Macedonii i Serbii.
5. Liść laurowy
Liście laurowe pochodzą z rejonu Morza Śródziemnego i są ważnym elementem w greckiej, francuskiej i włoskiej kuchni. Są one najłatwiej dostępne w postaci suszonej, zwykle jako całe liście. Jeden lub dwa liście dodaje się do smaku do zup, gulaszy, także do różnych sosów, oraz bulionów. Zazwyczaj liście się usuwa przed podaniem. Rozdrobnione lub zmielone liście laurowe sprawdzają się w daniach z owoców morza, mięsa lub drobiu, a także w farszach do chleba.

Fakty i ciekawostki o liściu laurowym:
- Suszone liście laurowe są również wykorzystywane do przygotowania herbaty ziołowej.
- Olejki eteryczne ekstrahowane z liści laurowych są wykorzystywane w przemyśle kosmetycznym do produkcji różnych mydeł i olejków do masażu.
- Owoce i liście drzewa laurowego stosuje się w leczeniu zaburzeń trawienia, zapalenia oskrzeli, grypy, zaburzeń miesiączkowania, bólów mięśni i ucha. Oleje pozyskiwane z liści mają właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybiczne.
- Liście laurowe mają intensywny aromat, który odpycha wiele owadów. Mogą być używane zamiast konwencjonalnych środków owadobójczych w ogrodach.
6. Pietruszka
Pietruszka jest rodzajem rośliny z tej samej rodziny co marchew czy seler. Szacuje się że pochodzi z Sardynii. Dziś jej uprawy można spotkać na całym świecie. Natka pietruszki jest bardzo często wykorzystywana na ostatnim etapie gotowania aby udekorować potrawę i dodać jej charakterystycznego smaku. Jest częstym składnikiem sosów, sałatek, a także zup. Warto tutaj wspomnieć że pietruszka jest bardzo dobrym źródłem witamin i minerałów. Szczególnie witaminy K.

Fakty i ciekawostki o pietruszce:
- Istnieją dwa podstawowe rodzaje pietruszki, które różnią się smakiem i morfologią liści. Kędzierzawa (pomarszczona) pietruszka jest gorzka i ma pomarszczone lub pogniecione liście.Włoska pietruszka ma silny smak i płaskie liście.
- Ogrodnicy lubią sadzić pietruszkę w pobliżu róż (aby były zdrowsze i miały bardziej intensywny zapach) i pomidorów (ponieważ pietruszka przyciąga pszczoły – główne zapylacze pomidorów)
- Pietruszka jest bogatym źródłem witamin K, C, A i witamin z grupy B. Zawiera również błonnik pokarmowy i minerały, takie jak potas, magnez, wapń i żelazo.
- Żucie pietruszki może pomóc w eliminacji nieświeżego oddechu, zwłaszcza po spożyciu czosnku.
- Badania na zwierzętach wykazały, że olej ekstrahowany z pietruszki ma właściwości przeciwnowotworowe (zapobiega wzrostowi guza).
- Pietruszka ma właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybiczne. Herbata z pietruszki poprawia krążenie krwi. Liście można stosować w leczeniu powierzchownych ran, podczas gdy sok wyciśnięty z korzenia zmniejsza obrzęk. Jednak kobiety w ciąży powinny unikać pietruszki, ponieważ powoduje skurcze macicy i może prowadzić do poronienia.
- Pietruszka jest stosowana w przemyśle kosmetycznym do przygotowywania mydeł i balsamów do ciała, które są szczególnie dobre dla skóry suchej.
7. Tymianek
Tymianek to ziele, które pochodzi z Afryki, Europy oraz Azji. Istnieje około 350 gatunków tego zioła. Tymianek świetnie się odnajduje w dobrze nasłonecznionym klimacie, suchej glebie, także dobrze znosi mróz. Tymianek ma głównie zastosowanie w kuchniach całego świata, oraz medycynie. Często jest wykorzystywany jako roślina ozdobna. Olejki eteryczne ekstrahowane z liści i kwiatów są wykorzystywane w przemyśle chemicznym do produkcji środków do dezynfekcji rąk oraz w produkcji perfum. Tymianek jest również często stosowany w leczeniu wielu zaburzeń. Liście i kwiaty są używane jako przyprawy do zup, gulaszy i sosów. Można je stosować świeże lub suche do dań z czerwonego mięsa, kurczaka, ryb.

Fakty i ciekawostki o tymianku:
- Olejki eteryczne ekstrahowane z liści i kwiatów zawierają substancję zwaną tymolem. Ta substancja ma właściwości antyseptyczne. Tymol jest aktywnym składnikiem popularnych płynów do płukania ust, takich jak Listerine.
- Starożytni Grecy używali tymianku jako składnika kąpieli ze względu na piękny aromat tej rośliny. Zapach spalonego tymianku wykorzystywano także w świątyniach.
- Liście i kwiaty tymianku były używane do ochrony przed koszmarami w przeszłości. Ludzie wierzyli, że umieszczenie tymianku pod poduszką zapewnia przyjemne sny.
- Najnowsze badania medyczne wykazały, że tymianek można stosować w leczeniu zapalenia oskrzeli, zakażeń grzybiczych i chorób skóry (trądzik). Tymianek zazwyczaj stosuje się w postaci herbaty lub maści.
8. Kolendra
Kolendra to roślina kwitnąca, należąca do tej samej rodziny co pietruszka, nawet mają podobny kształt liści, pochodzi z Europy Południowej, Afryki Północnej i Azji Zachodniej. Mimo że wszystkie części kolendry są jadalne, ludzie zwykle spożywają liście i nasiona. Liście kolendry mają świeży, trawiasty, cytrynowy smak, podczas gdy nasiona mają słodki, orzechowy, ciepły i pomarańczowy smak. Kolendrę można stosować świeże, suszone lub mielone. Ponieważ ciepło niszczy smak kolendry, liście często dodaje się tuż przed podaniem. Służą do wzbogacania smaku zup, sałatek, omletów i potraw z ryżu, jagnięciny lub fasoli.

Ziarna kolendry mogą być używane w całości lub zmielone. Są one często używane do przygotowywania potraw z wieprzowiny i jagnięciny. Niektóre rodzaje chleba żytniego zawierają także nasiona kolendry. Ponadto kolendra jest bogatym źródłem błonnika pokarmowego, witamin K, A i C oraz minerałów, takich jak magnez, żelazo i potas. Z ciekawostek mogę także dodać, że kolendra jest stosowana jako środek aromatyzujący dla niektórych rodzajów piwa w Belgii.
9. Oregano
Oregano rośnie w dobrze osuszonych glebach na obszarach, które zapewniają wystarczającą ilość bezpośredniego światła słonecznego i wilgoci. Istnieje około 36 odmian oregano, które pochodzą z Azji Środkowej i krajów z rejonu morza śródziemnomorskiego.
Suszone liście oregano mają ostry, lekko gorzki smak. Oregano jest używane w różnych kuchniach na całym świecie. Stanowi nieunikniony składnik potraw greckich i włoskich. Oprócz tego, że jest używany jako przyprawa, oregano działa korzystnie na ludzkie zdrowie. Jest również stosowany w ogrodnictwie, ponieważ poprawia wzrost roślin w otoczeniu rośliny.
Oregano jest najbardziej znane jako „ziele pizzy”. Jeśli przeglądniemy sobie menu w pizzerii, zazwyczaj podstawowymi składnikami każdej pizzy jest „sos, ser, oregano”.

Poza tym oregano jest używane jako podstawowy składnik do przygotowywania słynnych włoskich specjałów, takich jak makarony, czy też dania spaghetti. Suszone liście oregano są używane do polepszenia smaku potraw słonych, zazwyczaj z warzyw i mięsa. Świeże kwiaty oregano są również jadalne.
Ciekawostki o oregano:
- Oregano stało się popularne w Stanach Zjednoczonych po drugiej wojnie światowej. Wtedy to amerykańscy żołnierze, gdy wrócili z Włoch przywieźli ze sobą właśnie oregano.
- Słynna przyprawa do pizzy zawiera witaminy A, C i K oraz minerały, takie jak żelazo i mangan.
- Oregano było początkowo używane jako roślina medyczna, zanim stała się popularny jako przyprawa. Aromatyczne oleje i substancje chemiczne z oregano mogą łagodzić ból żołądka i zapobiegać wzdęciom. Łagodzą także trudności z oddychaniem. Oregano można stosować również przeciwko chorobie morskiej. Wykazuje także właściwości przeciwdrobnoustrojowe i przeciwgrzybicze, co oznacza, że może być stosowane przeciwko chorobom bakteryjnym i grzybiczym. „Terapeutyczne” oregano można spożywać w postaci herbaty lub maści.
- Związki chemiczne zawarte w oregano mogą odpychać owady. Dlatego też oregano może działać jako naturalny środek owadobójczy, gdy jest sadzony w ogrodzie.
10. Cząber
Cząber jest rośliną zielną należącą do rodziny miętowej. Rośnie natywnie na suchych zboczach gór południowej Europy i Morza Śródziemnego. Cząber zimowy został wprowadzony do Ameryki Północnej w XVIII wieku, kiedy europejscy osadnicy rozpoczęli kolonizację Nowego Świata.
Może przetrwać na glebie złej jakości, ale do pomyślnego wzrostu wymaga dużo słońca. Cząber jest często uprawiany w ziołowych ogrodach kulinarnych i jest używany jako sucha przyprawa oraz w formie świeżego zioła.
Zimowy ma pikantny, pieprzny smak, który doskonale łączy się ze smakiem wołowiny, wieprzowiny, fasoli i sera. Cząber zimowy jest również często używany do przyprawienia sałatek ziemniaczanych, grzybów, makaronów, rosołów, owoców morza, majonezu i kanapek.

Ciekawostki o cząbrze:
- Cząber był początkowo używany jako środek ziołowy, zanim stał się popularny jako przyprawa. Olejek eteryczny z cząbru ma właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybicze i antyseptyczne. Może być stosowany w leczeniu nudności, bólu gardła, reumatyzmu, dny moczanowej, kolki i wzdęć.
- Herbatę z cząbru można stosować w leczeniu skurczów macicy, zaburzeń miesiączkowania, kaszlu, problemów żołądkowych, a także zaburzeń pracy nerek i wątroby.
- Cząber jest często uprawiany w pobliżu fasoli i róż, aby odstraszyć szkodniki takie jak ryjkowce i mszyce.
- Pędy i liście cząbru są bogatym źródłem witaminy C, A i witamin z grupy B oraz minerałów, takich jak cynk, magnez, wapń i żelazo.
Jak gotować z ziołami?
Wiele przepisów wymaga użycia różnych ziół. Natomiast warto zwrócić uwagę na to czy mają to być zioła suszone czy też świeże. Zioła suszone są najczęściej dodawane do potrawy podczas gotowania, aby nadać potrawie wyrazistego smaku. Z kolei świeże zioła dodawane są do potrawy najczęściej w końcowym etapie gotowania aby np. posypać gotową potrawę. Tego typu „zabieg” dodaje koloru potrawom a także dopieszcza smak potrawy.
Przykłady ziół, które mogą być wykorzystywane zarówno suszone jak i świeże to:
- Oregano
- Rozmaryn
- Tymianek
- Bazylia
- Kolendra
- Pietruszka
- Koperek
Bardzo popularna w wielu kuchniach są zioła prowansalskie, czym one są?
Zioła prowansalskie to uniwersalna mieszanka ziół takich jak np. bazylia, koper włoski, lawenda, majeranek lub mięta, rozmaryn, cząber, szałwia i tymianek. Nazwa wzięła się od regionu południowej Francji, gdzie tam naturalnie występują.
Jak przechowywać zioła?
Zioła są pod pewnym względem kłopotliwym składnikiem potraw. Zazwyczaj gdy kupujemy aby przygotować konkretną potrawę zostaje nam ich dosyć sporo, a szkoda wyrzucić. Zioła trafiają więc do lodówki, a następnego dnia robią się wiotkie, zwiędłe, odbarwione, a nawet śluzowate.
Z pewnością możesz hodować własne zioła i po prostu odciąć to, czego potrzebujesz, ale poza tym najlepszym sposobem na uniknięcie marnotrawstwa jest prawidłowe przechowywanie świeżych ziół, aby mogły one przetrwać tak długo, jak to możliwe.
Aby to zrobić, musimy podzielić świeże zioła na dwie szerokie kategorie i przyjrzeć się optymalnej metodzie przechowywania, która pasuje do każdego typu.
Czym są miękkie a czym twarde zioła?
Rozróżniamy te dwa typy według ich tekstury. Liściasty oraz drzewny to jeden ze sposobów, w jaki można je rozróżnić, ale aby to uprościć powiedzmy po prostu miękki i twardy. Rozmaryn jest przykładem „twardego” zioła, podczas gdy pietruszka zaklasyfikujemy jako „miękką”. Możesz sam zdecydować, patrząc na łodygi. Zielona, delikatna łodyga umieszcza ją w kategorii „miękkiej”, podczas gdy brązowa, drzewna lub gruba sprawia, że jest „twarda”.
Miękkie zioła:
- Pietruszka
- Kolendra
- Koper
- Estragon
- Trybula
- Bazylia (patrz uwaga poniżej)
Twarde zioła:
- Rozmaryn
- Tymianek
- Szałwia
- Cząber
- Szczypiorek
Sklasyfikowaliśmy szczypiorek jako „twardy”, chociaż w rzeczywistości nie mają łodyg. Całe zioło to sam pęd zielony, ale najlepszym sposobem przechowywania świeżego szczypiorku jest zastosowanie metody dla twardego zioła.
Nie zapominajmy umyć ziół!
Zanim omówię sposoby przechowywania ziół, polecam je umyć przed przystąpieniem do ich zapakowania. Mycie świeżych ziół zaleca się szczególnie gdy ich nie dodajemy do gotującego się dania tylko dodajemy je na koniec do gotowego dania, prosty przykład: gdy posypujemy koperkiem ziemniaki. Innym przypadkiem gdy dodajemy świeże zioła mogą być np sałatki lub sosy. Świeże zioła nie przenoszą bakterii powodujących choroby, ale mogą zostać skażone poprzez skażenie krzyżowe.
W każdym bądź razie na pewno nie chcesz brudu, części owadów lub innych fizycznych zanieczyszczeń w ziołach, więc warto opłukać zioła przed spożyciem. Następnie jeśli chcemy zioła przechowywać w lodówce musimy je osuszyć gdyż wilgotne zioła bardzo szybko mogą zgnić. Najlepiej to zrobić można układając je na ręczniku papierowym i delikatnie nim przykrywać. Uważajmy przy tym aby ich nie połamać.
Dwie metody jak przechowywać świeże zioła.
Zacznę najpierw od ziół miękkich.
Jeśli chodzi o zioła miękkie to najlepszy sposób to umieścić je w słoiku z wodą w lodówce. Jeśli mamy kilka rodzai ziół można je podzielić na kilka słoików.
Oto kilka prostych kroków:
- Do słoika wlewamy wody, mniej więcej do połowy.
- Zioła zbieramy w pęczek i umieszczamy w słoiku.
- Zazwyczaj łodygi są bardzo miękkie i mogą opadać, to nic nic nie szkodzi, najważniejsze aby końcówki łodyg były zanurzone w wodzie.
- Następnie bierzemy plastikową torebkę i przykrywamy zioła od góry. Pamiętajmy przy tym aby od doły zostawić dostęp do świeżego powietrza, czyli nie zamykamy szczelnie.
Przygotowane w ten sposób zioła wkładamy do lodówki gdzie mogą być przechowywany od dwóch do trzech tygodni.
Bardzo ważne!
Bazylia jest zbyt delikatnym ziołem aby wkładać ją do lodówki. Zaleca się więc aby zanurzoną w wodzie bazylię pozostawić w chłodnym i zaciemnionym miejscu, bez dostępu do światła słonecznego.
Kolejna metoda do tyczy przechowywania ziół twardych.
W przypadku twardych ziół jest jeszcze łatwiej. To dlatego, że najlepszym sposobem przechowywania twardych ziół jest zwinięcie ich w wilgotnym ręczniku papierowym, umieszczenie w plastikowej torebce i włożenie do lodówki.
Oto kilka prostych kroków jak to zrobić:
- Spryskujemy ręcznik papierowy wodą, bardzo delikatnie aby ręcznik nie był mokry tylko wilgotny.
- Układamy zioła na ręczniku i zwijamy je w rulonik.
- Zwinięte zioła umieszczamy w plastikowej torebce (nie zamykamy jej) i wkładamy do lodówki.
Tak przechowywane zioła twarde mogą być przetrwać nawet do trzech tygodni.
Jeszcze jedna drobna rada.
Powietrze w lodówce jest dosyć suche. Dlatego lodówki są wyposażone w szuflady na owoce i warzywa, których zadaniem jest stworzenie niewielkiej wilgotnej przestrzeni w lodówce. Wilgoć z warzyw umieszczonych w szufladach paruje pozostając przy tym w szufladzie, co z kolei spowalnia proces wysychania warzyw. Jeśli natomiast chodzi o zioła to pewna cyrkulacja powietrza jest potrzebna, jednak w praktyce powoduje to także wysychanie tychże ziół. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest przykrywanie ich, ale nie szczelne zamykanie.
Podsumowanie
Myślę, że dla każdego kucharza zioła w kuchni stanowią nieodłączny element gotowania. Zioła nie tylko dodają naszej potrawie wyrazistego smaku ale także poprawiają wygląd końcowy dania. Sam używam ziół niemal codziennie podczas przygotowywania posiłków. Jako, że każdy z nas ma różne podniebienia i każdemu potrawy mogą smakować zupełnie inaczej polecam eksperymentować w kuchni z różnymi ziołami oraz przyprawami. Dzięki temu możemy odkrywać na nowo smak danej potrawy i cieszyć się przyrządzonymi posiłkami dzień w dzień. Ponadto używanie ziół, szczególnie w fazie końcowej gotowania daje nam dodatkową porcję witamin i minerałów.